De eerste week van oktober is het weer zover, snoeken in Noorwegen. Met de super geslaagde voorjaarstrip nog vers in ons geheugen hebben we er weer extra zin in. We gaan wederom naar Steinsfjorden / Tyrifjorden, echter nu in het najaar en dan ook nog eens een hele week.

De weersverwachting is redelijk tot goed en volgens lokale informatie kunnen we de Snoek al op de ondieptes verwachten. Dat de snoek al ondiep zit, komt ons als fervente jerkbait vissers goed uit.
In het voorjaar vis je voornamelijk op ondiep water want dan trekt de Snoek namelijk naar de ondiepe, snel opwarmende paaigronden.

Als de vis in de paaiperiode massaal naar de ondieptes trekt is het grote voordeel dat je heel gericht kunt vissen. Na een gedegen kaartstudie op de waterkaart weet je exact waar de ondiepe platen zijn. Zo wordt een immens groot meer als Steinsfjorden / Tyrifjorden met een totale lengte van wel 33 kilometer opeens heel klein. Het enige wat je dan moet doen is de ondiepe plateaus zoeken en afvissen. Zeker als de wind ook nog eens op zo’n kant staat, blijft succes niet lang uit.

De factor wind is heel belangrijk. Onze ervaring heeft ons geleerd dat je de vis moet zoeken waar de wind op staat. Niet lekker een stek in de luwte opzoeken maar altijd de windkant kiezen, ook al waait het windkracht zes. Beter hard werken en veel vangen dan lekker beschut vissen en weinig vangen. 

Volgens de lokale gids is de eerste week van oktober de beste periode om hier in het najaar te vissen. Je hebt dan vergelijkbare omstandigheden als in het vroege voorjaar. De Snoek zit dan ook ondiep en ze maken zich gereed voor de winter. Ze vreten zich kogelrond om lekker vet de koude, lange Scandinavische winter in te kunnen gaan.

 

Met deze wetenschap in ons achterhoofd varen we in een directe lijn naar de ondiepe stek waar we in het voorjaar zo goed hebben gevangen. Op zo’n honderd meter voor de stek gooien we de motor uit. We willen de vis niet verstoren, op het ondiepe water.

We laten ons rustig op de wind naar de stek toe drijven. Ondanks de regen gooien we vol vertrouwen onze jerkbaits voor de eerste keer uit en wachten vol spanning op de eerste aanbeten. Na een uurtje tikken hebben we maar één klein snoekje gevangen.

Als we op de dieptemeter kijken geeft deze een watertemperatuur aan van zestien graden. Het water is warmer dan de buitenlucht. De beste watertemperatuur die je in het najaar kunt hebben ligt zo rond de acht graden. In tegenstelling tot de meeste vissoorten is de Snoek een vis die bij koudere temperaturen veel beter in zijn of haar element is.

Oké, zestien graden in plaats van acht, en nu? Verkassen, op deze ondiepe stek is er geen activiteit. Toch vissen we vandaag nog enkele ondiepe stekken af om op het einde van de dag definitief de conclusie te kunnen trekken. De Snoek zit zeker nog niet massaal op de ondieptes.

Door het (mogelijke) klimaat verandering is de zomer in Noorwegen pas laat begonnen en extreem warm geweest. Dat verklaart dus de hoge watertemperatuur. Het nadeel van vissen in het buitenland is dat je het al maanden van tevoren moet plannen en bespreken. Zodoende ben je afhankelijk van de actuele weersinvloeden.

Vis je in je eigen land dan kan je als het weer ongunstig is wel wat schuiven met een geplande visdag. Vis je in het buitenland, dan heb je eigenlijk geen keus.

Terug naar de realiteit, stromende regen, weinig wind en een watertemperatuur van zestien graden.
En nu? We moeten de actuele situatie naar onze hand zetten.

Als je op roofvis vist zijn er naar mijn mening vier waterlagen waar je de vis kunt vinden. Aan de oppervlakte, die je kunt bevissen met de zogenaamde “topwater lures”. Dan de laag net onder de oppervlakte tot zo’n meter diep. Die kan je weer bevissen met o.a. jerkbaits, spinners en streamers.

Daarna krijg je half water, van een meter tot zo’n acht meter, die je kunt bevissen met allerlei pluggen en softbaits.

Als laatste heb je het diepere water, van acht tot zo’n vijftien meter. Deze dieptes vis je voornamelijk met softbaits of met downriggers. De bovenste waterlagen vallen nu dus af want onze conclusie is dat we de Snoek op die manier niet gaan vangen deze trip.

Het water gaat geen acht graden omlaag in een paar dagen. De topwater lures en jerkbaits verdwijnen in de viskoffer en komen er voorlopig niet meer uit. Gelukkig nemen we in onze voorbereiding altijd voor vier waterlagen aan kunstaas mee zodat we te allen tijde kunnen omschakelen als de situatie daar om vraagt.

Als we nu alleen maar oppervlakte kunstaas hadden meegenomen (zoals de gids ons adviseerde) hadden we een uitdaging gehad, denk ik zo.

Evert Oostdam

Voor het vervolg. Ga naar: deel 2